Friday, July 10, 2009

ဒဏ္ရာအစစ္နဲ႔ငါ

ျမင္ကြင္းမဲ့မ်က္၀န္းကို
မုိးခါးေရေတြဖိတ္စင္တဲ့အခါ
မေနသာတဲ့အသိစိတ္က
အာရံုက်က်အခ်က္ျပတယ္
ငါ...မ်က္လံုးကန္းေနျပီ

ကံဆုိးမသြားရာမိုးလိုက္ရြာ
ၾကမၼာဖန္ဆုိတဲ့ယၾတာေတြ
ကိုယ္တုိင္ပူဗ်ာေဘြျဖစ္
ေရနစ္သူကို၀ါးကူရာေတြဆင့္ဆင့္ထိုး
ငါ...နံရိုးက်ဳိးျပန္ျပီ

မို႔ေမာက္ေမာက္ေတာင္တန္းေလာက္ၾကီး
အေႏွာင့္မီးေတြ တရိွန္ျငီးလို႔
တစ္ကိုယ္တည္း(ထီး)ရင္ကုိဗဟုိုျပဳ
ေသမင္းက ညဳတုတုနဲ႔
ငါ...ေလာင္ကြ်မ္းလုပါျပီ

မစိုတစို မ်က္ႏွာဖံုးတခ်ဳိ႕
အလုိလုိေသြ႕ေျခာက္ကြာက်
ငါ့မာနေတြအေမွာင္ဖံုး
ေလာကကိုျပံဳးျပီးႏွဳတ္ဆက္
ငါ...ေသဆံုးသြားပါျပီ...

Carton Hein
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)